Nefesimi tutup birkaç gün önce yağan yağmurdan dolayı kurumamış toprağın kokusunu içime çekerken kendimi tozlu bir kitap gibi hissettim. Hani şu kalın, eski, hiç okunmayan kitaplar olur ya işte onlar gibi...
Başına bela sarıp düşmeye başlayan birine dibe vardığını anlama şansı verilmez. Düşer, düşer, düşer ama düştüğünü anlayamaz.
"ruhunda sükunete kavuşmak ve mutlu olmak isteyen insanlar inanmalı ve iman etmelidirler, ama hakikatin peşindeki insanlar iç huzurundan vazgeçip yaşamlarını bu sorgulamaya adamak zorundadır."
"çok mutsuz sonların birinci şartı, çok mutlu başlangıçlardır"
grog kadehi ;"çok mutsuz sonların birinci şartı, çok mutlu başlangıçlardır"
15 saat.
+10000000
maria bir kez daha fark etti ki, aşkı yaratan şey ötekinin varlığından çok, yokluğuydu.
Yarın... Yine yarın... Yine yarın...
Sürüklenip gidiyor böyle bu boş yaşam,
Kayıtlı zamanın son hecesine kadar.
Dünlerimiz ise, onca budalaya ışık tutup,
Toprak altına giden yolu gösterdi, o kadar.
"Zamanı gelmiş fikirden daha güçlü bir şey yoktur" Elveda güzel vatanım-Ahmet Ümit.